زباله‌پراکنی به‌مثابۀ بی‌نظمی اجتماعی (آزمون نظریۀ پنجرۀ شکسته)ه)

هدف این پژوهش، تحلیل زباله‌پراکنی به‌صورت شاخصی از بی‌نظمی اجتماعی و روش آن پیمایش بوده است. اطلاعات از میان گردشگران استان مازندران ازطریق پرسش‌نامه جمع‌آوری شده و تعداد نمونه 384 نفر بوده است که به‌روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده‌اند. نظریۀ استفاده‌شده در این مقاله نیز نظریۀ پنجرۀ شکسته است و اطلاعات به‌وسیلۀ نرم‌افزار spss و amos تحلیل شده‌اند. نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان می‌دهد که بین زباله‌پراکنی به‌‌شکل مصداقی از رفتار بی‌نظمی اجتماعی گردشگران و عواملی چون کنترل اجتماعی ضعیف، زباله‌پراکنی دیگران، محیط کثیف، ارزیابی مثبت به زباله‌ریزی و بی‌مسئولیتی زیست‌محیطی رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌؛ چنان‌که این متغیرها موجب تقویت زباله‌پراکنی در میان گردشگران می‌شود. آزمون مدل نظری نیز نشان‌دهندۀ این موضوع است که این متغیرها 22درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می‌کنند.